പ്രിയ സുഹൃത്തേ സഖിയെ .
വാചാലത നഷ്ടം വന്ന
ആധുനികതയുടെ വക്താവ് ഞാന് .
എണ്ണി തൂക്കി
രണ്ടു മൂന്നു വക്കിലോതുക്കുന്ന
ജീവിതധാരണകള് .
പ്രണയത്തിന്റെ നടുവ് മുറിയ്ച്ചു
പകുതിയവള്ക്ക്
വെറുതെ കൊടുത്തു .
അര്ഥം നശിച്ച നാടന് പ്രേമത്തിന്റെ
ചൂരും ചൂടും ഇന്ന് അന്തി ചന്തയില്
വില്ക്കുവാന് വയ്ചിരിയ്ക്കുന്നു .
വെറും വില്പ്പന ചരക്കാണിന്നു
സ്നേഹം .
ഭംഗി വാക്കുകള് നിരത്തി വയ്ച്ചു
ഭാവ മാറ്റത്തിന് അടിമകളായി
സ്വാര്തത കയ്യില് മുറുകെ പിടിയ്ച്ചു
ജീവിതം പാതി വഴിയില് ഇട്ടെറിഞ്ഞു
മരണം വരിയ്ക്കുന്ന -
തന്റേടവും ധൈര്യവുമുള്ള
ആള്കൂട്ടങ്ങള് .
തലവിധിയോ -
കാലത്തിനൊത്തു തുള്ളുന്ന മനുഷ്യനോ .
ചിരി മാഞ്ഞ കാലം .
മറവിയില് കുഴഞ്ഞു മറിഞ്ഞ
ജീവിതത്തിന്റെ നൂലാമാലകള്
ചികഞ്ഞു പെറുക്കി
എടുക്കുംപോഴെയ്ക്കും
ഹൃദയത്തിന്റെ താളം നിലച്ചിരിയ്ക്കും .
ശവക്കുഴി
മാന്തി അതിവേഗം മണ്ണിനടിയില്
പൂഴ്ത്തി വച്ച് - ഉടയോര്
ഓടുന്നു , സമയ കുറവ് .
തിരക്കോട് തിരക്ക് .
എന്തിനു - ആര്ര്ക്കുവേണ്ടി .
ഒടുവില് വൃദ്ധ സദനങ്ങളും
അനാഥാലയങ്ങളും നമുക്ക് തുണ .
................ശുഭ ദിന ആശംസകളോടെ -
ഫൈസല് പകല്കുറി
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ